A Secret Weapon For บทความ
A Secret Weapon For บทความ
Blog Article
ให้ปีนี้และปีต่อๆ ไปเป็นปีของเรา ใช้ชีวิตเพื่อตัวเราเองอย่างแท้จริง
เราอาจเลือกรับแต่สิ่งที่เราต้องการ เลือกคนที่เหมาะสม เลือกอยู่กับสิ่งนี้ได้อย่างดี
หมายเหตุ “รัก” ในที่นี้กล่าวกันบนรูปแบบ คนรัก (คู่รัก) กัน จะเพศตรงข้ามหรือเพศเดียวกันก็ตาม แต่ความสัมพันธ์ร่วมสายเลือด รักลูก รักพ่อแม่ พี่น้อง รักญาติ อันนั้น ละไว้ ในฐานที่เข้าใจ ไม่เช่นนั้นมันจะกว้างเกินประเด็นไป
“รักที่มอบให้ตัวเองก็เป็นรักที่ต้อง ‘ฝึกฝน’ เพราะในหลายๆ ครั้ง เราอาจต้องทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน อย่าง การเรียนรู้ที่จะมีความสุขด้วยตัวเองในวันที่ไม่มีใคร”
ทำไมเราถึงไม่มีอะไรดีสักอย่าง? ทำไมคนอื่นถึงเก่งกว่าเรา? ทำไมเราถึงไม่มั่นใจในตัวเองเลย? คำถามเหล่านี้ที่เราเผลอคิดวนไปวนมาในหัวอาจพาลทำให้เรา “เกลียดตัวเอง” โดยไม่รู้ตัว มาเรียนรู้ที่จะรับมือกับความรู้สึกเกลียดชังในใจ ก่อนจะสายเกินไปกันเถอะนะ
ตัวอย่างเช่น ถ้าเราเขียนเรื่องอาหารออร์แกนิก เราอาจเน้นประเด็นที่ว่าผู้ซื้อไม่มีความรู้ความเข้าใจในฉลากออร์แกนิกซึ่งติดไว้ที่บรรจุภัณฑ์ ใช้เรื่องนี้เปิดไปสู่ประเด็นหลักของเรา หรือ “ย่อหน้าสำคัญ” บทความ ซึ่งสรุปแนวคิดสำคัญหรือมุมมองของเรา
บันทึกชื่ออีเมลและเว็บไซต์ของฉันในเบราว์เซอร์นี้ในครั้งต่อไปที่ฉันแสดงความคิดเห็น
ติดตามอ่านบทความ “โกรธก็บอก อย่าหลอกว่า “ไม่เป็นไร” เพราะการมองข้ามปัญหาและทำเป็นให้อภัย อาจทำร้ายความสัมพันธ์มากกว่าที่คิด” ได้ที่ >>
หนึ่งในนิสัยที่ต้องมีของนักเขียนบทความมืออาชีพ คือไม่พลาดเทรนด์การเขียนคอนเทนต์และกระแสไวรัลต่างๆ อยู่เสมอ เพื่อให้แนวทางการเขียนของคุณมีความน่าสนใจ ทันเหตุการณ์ไม่ตกกระแสดัง เพิ่มความน่าสนใจให้กับการเขียนคอนเทนต์ประเภทการตลาด บทความรีวิว หรือ บทความข่าว ได้ดีมากขึ้นหลายเท่าเลยทีเดียว
“น้อยคนที่จะเข้าใจสิ่งที่เรากำลังพยายามทำอยู่ จนกว่าเราจะทำสำเร็จ ทำให้บ่อยครั้งที่เรามักจะต้องเจอกับคำพูด คำดูถูก ความสงสัย ความไม่เข้าใจ และการกระทำต่างๆ ที่สร้างพลังลบให้กับเราไม่น้อย”
ยุคนี้เราโทษเรื่องความเหลื่อมล้ำได้ เพราะมันมีอยู่จริง โลกทุนนิยมที่มีมานับสิบปียังไม่นานพอที่จะให้บทเรียนต่อสังคมโลก แต่กำลังชัดขึ้นและส่งผลแรงขึ้นทุกวัน กล่าวไปก็ดูจะไกลตัวและเราทำอะไรไม่ได้ หากสรุปแบบไม่ต้องที่มาที่ไปคือ ยุคนี้ “อ่อนแอก็แพ้ไป” เพราะหากมัวจะมาอ้างว่าไม่มีต้นทุน ไม่มีโชค ไม่มีโอกาส มันก็เท่านั้น มิอาจพาตัวเองหลุดพ้นขึ้นมาได้ด้วยการบ่น อ้าง
ในมุมหนึ่งเคยเขียนไปแล้ว หรือเคยได้ยินกันมาบ้างว่าโอกาสมีอยู่ ขึ้นอยู่กับว่าจะมองเห็นหรือไม่ และโอกาสไม่ใช่การรอ แต่เป็นการไขว่ขว้าหรือสร้างขึ้นมา นั่นก็ยังคงจริง และในส่วนหนึ่งที่ต้องพูดตรง ๆ (จะยอมรับความจริงหรือไม่ก็ตาม) คือ ไม่ใช่เราไม่เคยได้ ไม่ใช่มันไม่มี แต่ไม่เคยเข้าใจและรักษาไว้ได้ในโอกาสเลยต่างหาก
คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น
หลายเรื่องในสังคมและชีวิตเราควรมีสิทธิ์ที่จะไม่เห็นด้วยกับเรื่องต่าง ๆ มากมาย แต่พอเราคิดแล้วเราก็เลือก “ไม่พูดดีกว่า” รวมถึงรู้ว่า “มันพูดไม่ได้” ทำไปกันนะจึงเป็นเช่นนี้?